Vintage find Vintage vondst

A few weeks agoo, when I was browzing on Ebay I found this vintage Communion dress.
Nobody wanted it and because it was so cheap I bid on it and got it for about 40 dollars!

It arrived from the UK but it was to be an old French dress. This must have been from a very tall little lady since the dress is about 135 cm long. It is made in organdie and it has a heavy plain cotton slip dress beneeth it.
The whole thing was so complete. It had the little bag with it and the little cap that was reinforced with iron.


Enkele weken geleden was ik aan het snuisteren op Ebay, zonder de bedoeling om iets te kopen en opeens stuitte ik op dit vintage Communiekleedje. Niemand bleek het te willen hebben want ik heb maar één bid moeten uitbrengen en het was van mij. Voor amper ingeveer 30 euro had ik het in mijn bezit. Het kleedje was gemaakt van organza en er zat ook nog een effen wit katoenen onderkleedje onder.
Het kwam naar me toe vanuit Engeland maar het was zogezegd eenFrans kleedje. Het was helemaal compleet met een piepklein tasje en een mutsje waarvan de rand versterkt was met wat ijzer.

The whole organza dress was lovingly handmade. The intire dress was adorned with shadow embroidery. It was on the front, the deep seam, the cuffs , the end of the bow slips and the top of the little cap. Little pintucks gave room to the bodice and very full skirt.

There was a small belt with an attached bow on it. The whole thing closed by little tiny white buttons and the eyelets where also made by hand. All the seams where handsewn and the top of the bodice and the cuffs and the seam where added with the help of a point claire stich. (an open stich)

Het hele kleedje was liefdevol met de hand gemaakt. Het bovenstukje, de diepe zoom, de manchetjes en de eindjes van de strik waren allemaal versierd met zijden schaduwborduurwerk.

Met kleine ingestikte nervuurtjes werd ruimte gecreëerd in het bovenlijfje en de wijde rok.

Het bovenstukje van het bovenlijfje en de manchetjes en de zoom werden vastgezet met een heel klein point clairtje ( een open steekje).
Er was een smal centuurtje bij met een vaste strik. De rest van het kleedje sloot met hele kleine witte knoopjes en ook de knoopsgaatjes waren met de hand gemaakt.

The little pouch seems the be an afterthought since it has no embroidery on it. It is made of pleaded and ruffled organza and the back is of very flimsy muslin.

Het zakje lijkt wel een nadenkertje geweest te zijn. Het is wel uit dezelfde organdie stof gemaakt maar het is niet geborduurd. De organdie is geplooid en gefronst en afgewerkt met kleine handgenaaide schulpjes. De achterkant is van heel dun muslin.

The little cap is so tiny in comparrisson with the very long dress. It is fitted to the head but has a upstanding rim that is embroided like the dress. It has a bit of wire in it so that the rim stands upwards.

Het kapje is zo klein in vergelijking met de zeer lange jurk. Het is een nauwsluitend kapje met een opstaand rand. Deze rand is ook geborduurd met hetzelfde motief als de jurk. Opdat de rand mooi omhoog zou blijven staan is er een ijzerdraad in het kapje ingenaaid.

This all made me think of my own communion. This is me with my parents in 1962 with the fine Swiss batist dress my mother handmade for me.

She was and is a fine seamstress and I will always remember the story of this dress. For being a simple working mom she had and has a very fine taste and so she went to the finest childrens boutique in town to see what they had in the window for the Communion season.

Mom did not like all those lacy dresses you saw in the common shops. In the shop window she saw the original of this dress and thought this is the dress for my daughter.

She took a little notebook and made some drawing and some notes.
Then she went to a fabric shop and ordered 6 meters of the finest Swiss batist fabric. There where also some 60 little covered buttons on the dress that went from the neckline tot the seam of the dress in a long row and some pink eyelet lace came peeking to beneeth the buttons. I also had a double sleeve. A fitted one with lots of buttons and a wider one with the same pink eyelet lace on it. It is a shame the picture does not show it.
From hundreds of cotton lily of the valley flowers she made my "crown" and the veil had one sheet of pink between two sheets of white tule.

Mom was en still is very proud of this dress but helas I do not know what happened to it. I think she shortened it for me to wear as a normal dress. But as you know, at this age girls become little women, very fast and I think I only wore the short version maybe twice.

This is so sad. I would have loved to have had the original dress now.

There is one little story I wan't keep from you about this Communion of mine. As you can see on the picture I had long braids and I hated them with a passion. But my mom would not allow me to cut my hair before the Holy Communion celebrations. But the day after I went to the hairdresser and with two snips, there went my braids...A few days later my father had come to the constatation that all the pictures he took of my Communion where flawed. So I had to put my dress on again and the braids, that came home with me from the hairdresser, where pinned back on again and hidden beneeth my veil. You can imaging that I don't look to happy on those pictures!!

Het verhaal over dit vintage Communiekleedje deed me denken aan het verhaal van mijn eigen Plechtige Communie kleed.

Dit ben ik samen met mijn ouders in 1962.
Ik draag de jurk in Zwitserse batist die mijn moeder voor mij maakte.
Mijn moeder had en heeft toch wel een heel verfijnde smaak en zag al die kanten jurken met veel ditjes en datjes eraan niet zitten voor haar dochter.
Dus ging ze naar de sjiekste boetiek van de stad om te zien wat die in hun colletie hadden zitten voor de Communiefeesten. In de etalage lag het originel van mijn jurk en ze wist gelijk dat wordt het. Ze had een klein notaboekje meegenomen waar ze in het geniep een schetsje en wat aantekeningen in maakte. Toen ging ze naar de stoffenwinkel en bestelde 6 meter van de mooiste witte, Zwitserse batist dat ze maar kon vinden. Er zitten ook zo'n 60 met stof overtrokken knoopjes op de jurk. Deze zitten in een lange rij van aan de hals tot aan de zoom. Daarlangs was een rij fijne plooitjes (nervuurtjes zoals wij zeggen) en onder de knoopjes piepte een randje van roze Broderie Anglaise kant uit. Ook de manchetten van de mouw waren met veel knoopjes en wat kant afgewerkt. Jammer dat je al die fijne details op de foto niet kan zien.

Van honderden stoffen lelietjes-van -dalen bloempjes maakte ze m'n kroontje en de voile had een roze laagje tussen de twee witte lagen zitten.
Mijn moeder was en is nog steeds erg trots op deze jurl. Helaas heb ik haar niet meer. Ik denk dat ze ze indertijd korter gemaakt heeft om op zondag te kunnen dragen maar zoals jullie weten worden meisjes op die leeftijd snel jonge vrouwen en ik denk dat ik de korte jurk hooguit twee keer heb gedragen. Wat jammer want ik zou haar nu heel graag in de originele staat gehad hebben.

Nog één anekdote over mijn Communie wil ik jullie niet onthouden. Zoals jullie kunnen zien had ik lange vlechten op mijn Communie. Nu wilde ik die al lang kwijt want ik vond dat zeer kinderachtig. Maar van mijn moeder mocht ik m'n haar niet knippen tot na de Communiefeesten. Dus de dag nadien ging ik naar de kapper en met twee knippen was ik mijn vlechten kwijt.
Bleek naderdhand dat de foto's die mijn vader van mijn Communiefeest gemaakt had allemaal mislukt waren .Dus ik moest opnieuw mijn kleed aan en de afgeknipte vlechten werden met speldjes onder mijn voile vast gezet. Jullie kunnen jullie wel indenken dat ik niet op mijn vrolijkst op die foto's sta!!!!