Toen we zondag middag thuiskwamen zat hij daar. Stilletjes op de grond. Ik dacht dat hij gewoon of een jonge vogel was die niet goed kon vliegen of een gekwetst dier. Het verbaasde mij dat hij er maandag nog steeds zat. Na een aarzelende poging tot vliegen kon ik hem vastpakken. Zijn vleugels zagen er helemaal ok uit en ook zijn pootjes en zo waren niet gebroken.Waarom zat hij dan daar zo zielig aan de keukendeur?
Maandag morgen zat hij er nog. Het was gratis tv kijken voor de katten. Het kauwtje bleef rustig zitten. Pikte af en toe aan de vuilbak dus dacht ik hij heeft honger. Hem opgepakt en wat vlees in z'n bek geduwd en wat zaden op de grond gelegd en een bakje water bij hem gezet. Even laten zat hij op de waterbak. Toen begon het te stortregenen en hij bleef zielig zitten. Effen een bakje gehaald voor hem en er een zitstok in gezet maar het maakte hem alleen maar bang. In de vroege avond vloog hij hortend en storten door het tuinpoortje ,weg van de keukendeur.De katten die buitenliepen lieten hem gewoon zitten. Jack zat er op een zeker moment 10 cm vandaan maar kwam niet aan hem.
Dinsdagochtend vond ik hem in de voortuin. Hij was duidelijk stervende. Vliegen zaten al om z'n mooie grijze kopje te draaien. Ik vond het naar om zien. Het kauwtje had zo'n mooie blauwe oogjes en keek zo onschuldig en vol vertrouwen naar me. Hij had het moeilijk maar ik kon het niet over m'n hart krijgen om het naar het hiernamaals te helpen. Vier uur later lag hij nog te sterven. Mijn hart huilde om dit mooie dier dat zo'n moeite had om dit leven te verlaten. Ik aaide zijn kopje en legde hem onder een plant in de schaduw.Vanmorgen was hij dood......
